شكل 1 نشان دهنده نمودار طرحواره اي AUI مي باشد. واسط، تعامل بين كاربر و نرم افزار كاربردي را دنبال مي كند و سعي دارد الگوي رفتاري سازگار كاربر را شناسايي كند. بر اساس اين الگوها، هر زمان كه كاربر به واسط اختيار انجام چنين كاري را مي دهد واسط مي تواند با نرم افزار از طرف كاربر ارتباط برقرار مي كند. اگر هر زمان كه كاربر از نرم افزار استفاده مي كند واسط بدون داشتن تجربه اي كار را شروع كند ممكن است شناسايي الگوهاي كاربر مدتي طول كشد. واسط سازشگر كاربر مي تواند شرح وضعيت يك كاربر را كه شامل همه الگوهاي شناخته شده در بحثهاي تعاملي گذشته مي باشد را ايجاد كند. واسط با شناسايي الگوهاي جديد، شرح وضعيت كاربران را نيز روزآمد مي كند.
شكل 2 ساختار اساسي واسط سازشگر كاربر را ارائه مي دهد كه شامل چهار جزء مهم مي باشد: گير اندازي رويداد، شناسايي رويداد، شناخت الگوي كاربر و پيش بيني هدف كاربر. گير اندازي رويداد تعامل بين كاربر و يك نرم افزار كاربردي را دنبال مي كند. هر عمل با يك عدد شناسايي كه در جدول نقشه نمايي شده است نشان داده مي شوند تا نوع عمل را شناسايي كند. شناخت الگوي كاربر با تطبيق دادن نتايج عمل با الگوهاي ذخيره شده در شرح وضعيت كاربر هدف او را پيش بيني مي كند. علاوه براين، واسط سعي مي كند الگوهاي جديد كاربر را شناسايي و به شرح وضعيت كاربر اضافه كند. اگر اين جزء يك الگوي همانند پيدا كند، پيش بيني هدف كاربر اين الگو را با پارامترهاي كنوني مصداق مي دهد و پيشنهادات را به كاربر نشان مي دهد.
تكنيكهاي محقق سازي
ما پنج تكنيك كامپيوتري براي تحقق بخشيدن EIA ارائه مي دهيم.
كشف رويدادها
براي شناسايي الگوهاي رفتاري كاربر، واسط بايد قادر باشد تمام رويدادهاي اساسي كاربر را دنبال كند و در اينجا ما دو نوع رو.يداد واسط تشخيص مي دهيم: رويدادهاي ورودي متن، كه هر كلمه ورودي يك رويداد اساسي مي باشد و رويدادهاي كليك كردن روي ماوس كه با نقشه نمايي مشخصات يك رويداد با دگمه متناظر در يك جدول نقشه نمايي شناسايي مي شود. برخي رويدادها نياز به مراحل اضافي دارند تا ارزش داده اي خود را بازيابي كنند. براي مثال، اندازه فنت مشخصه يك رويداد يك ارزش عددي مي باشد. واسط تعاملهاي بين نرم افزار و كاربر را بعنوان توالي(s) رويدادها در يك فاصله زماني گيراندازي و ارائه مي دهد. اين تكنيك هر كدام از رويدادهاي E را بعنوان يك جفت(t،H)، بطوريكهH يك نوع رويداد واسط و t زمان وقوع رويداد مي باشد بيان مي كند، بعضي از رويدادهاي واسط مي توانند شامل يك بردار باشند تا ويژگيهاي وابسته خود را ذخيره سازند. ما S را بعنوان(Te،Ts،s) تعريف مي كنيم بطوريكهs توالي يك رويداد مي باشد و شروع توالي Ts كمتر از زمان پاياني Teمي باشد يعني:
کد:
S{E1,E2,…,E n}
={(H1,t1,H2,t2,Hn,tn)}
در نتيجه:
Ts<ti<Te,ti<ti+1,vi=1,…,n.
شكل 3 نشاندهنده مثالي از توالي يك رويداد ذيل مي باشد:
کد:
S=(s,31,46)
s={(H1,31),(H4,32),(H2,33),…,(H2,46)}
شكل4 نشاندهنده مثالي از توالي يك سري رويدادEs مي باشد كه پس رويدا د E6 پيش رويداد E5 را دنبال مي كند.
روش رويداد پنجره
براي كشف رويدادهاي متعدد در طي توالي يك رويداد، ما پنجره زماني w را بعنوان قسمتي از تواي يك رويداد تعريف مي كنيم. پنجره زماني يك توالي طولاني را به تعدادي توالي هاي كوتاهتر تقسيم مي كند. پنجره چند قطعه اي بطور جزئي در توالي يك رويداد مداخله مي كند، همانطور كه در شكل 5 مشاهده
مي كنيد.
ما w را بعنوان (w,ts,te) تعريف مي كنيم بطوريكه wتوالي يك رويدادمي باشد، tsشروع توالي و teپايان توالي مي باشد و در نتيجه:
کد:
: Ts<ts <te=Te
به عبارت ديگر:
W={E1,E2,…,En}
={(H1,t1),(H2,t2),…,(Hn,tn)}
در نتيجه:
Ts<ti<te, ti<ti=1, v=1,…,n.
علاوه بر اين ما اختلاف زماني1/ te-ts را عرض پنجره W مي ناميم و آن را بعنوان عرض(w) يادداشت
مي كنيم. عرض بايد حداقل 2 واحد و نه بيشتر از طول يك رويداد باشد. بعد از اينكه يك توالي طولاني انجام شد خيلي از پنجره ها كه بعنوان Wتعريف مي شدند داراي همان عرض مي باشند.
شكل 5 بازگو كننده مفهوم پنجره مي باشد. پنجره W1 بعنوان W1=(w,35,40) تعريف مي شود كه
w={(H1,35), (H6,36), (H2,37), (H3,38), (H5,39), (H6,40),
W(s, (w)) و (w)=6، عرض مجموعه اي از پنجره ها مي باشد ، يعني} w1,w2,...{ داراي همان عرض مي باشند
بسامد
بسامد يك رويداد تعداد پنجره هايي است كه رويداد در آن رخ مي دهد. يعني، با توجه به توالي رويداد s و عرض پنجره محدود شده با وين(win) بسامد رويداد E در s به اين ترتيب مي باشد:
Fr(E,s,win)=
1[w<W(s,win)IE occurs in w]I
براي بوجود آمدن يك رويداد بايد دو آزمايش انجام داد. آزمايش اول آزمايش آستانه بسامد مي باشد. (>Eb=Ea)
يك رويداد تركيبي شامل دو رويداد ترتيبي Eb , Ea مي باشد. آزمايش دوم، آزمايش آستانه اطمينان
مي باشد.
تركيب بازگشتي رويدادهاي متعدد
اين فرمول بندي ها و آزمايشات واسط را قادر مي سازند تا به راحتي رويدادهاي متعدد زيادي را پيدا كنند اما اگر رويدادها تنها با رويدادهاي واسط فردي جفت به جفت مواجه باشند اين آزمايشات مفيد نمي باشند. آنچه كه بهتر است انجام دهيم اين است كه واسط، رويدادهاي متعدد پيچيده تر و طولاني تري را كشف كند. بعنوان مثال، براي بدست آوردن نتيجه ممكن است مالتی مدیا بیلدر كه يا دو رويداد مستلزم رويداد ديگري يا دو رويداد مستلزم دو رويداد ديگر و غيره باشند. براي به نتيجه رسيدن، ما بطور بازگشتي با تركيب كردن رويدادهاي ايجاد شده جديد با رويدادهاي كشف شده قبلي (شكل 6) از روش رويداد پنجره استفاده مي كنيم. بعد از اينكه رويداد تركيبي متعدد Ea=>Eb را بدست آورديم(يعني رويداد Ea بوسيله رويداد Eb دنبال مي شود ). اين رويداد بعنوان يك پيش رويداد عمل مي كند و مستلزم رويدادهاي ديگري مي باشد.
روابط تلويحي
گاهي اوقات، واسط بايد رويدادهاي متعدد را با تعداد محدودي از نمونه هاي تركيبي كشف نمايد. ما از يك الگوريتم تلويحي استفاده مي كنيم تا اين شرايط را كنترل كنيم. بويژه اينكه اين الگوريتم براي هر رابطه ترتيبي Ea=>Eb پائين ترين حد يك سطح اطمينان (1-ac) پيرامون يك احتمال شرطي سنجيده شده Pmin-fr را محاسبه مي كند كه ac احتمال بيشينه اي است كه داراي يك خطر تصادفي مي باشد(خطر آلفانيز ناميده
مي شود).
فرض كنيد تعداد خطاهاي بيشمار، مشاهدات رابطه ترتيبي Ea=>Eb را نقض كرده است. بنابراين بر اساس توزيع دو جمله اي Bin(NerrorPmin-fr) الگوريتم مورد آزمايش قرار مي دهد تا ببيند كه آيا احتمال خطاها كمتر ازيك آستانه قابل قبول است يا خير. كه در اينجا ac خطاي آلفايي اين آزمايش احتمالي شرطي مي باشد.
واژه يار شخصي
با اثبات احتمال استفاده از EIA براي شخصي ساختن كمك واسط، حتي تحت محدوديتهاي واسط نرم افزار كاربردي موجود، يك AUI توسعه داديم تا به طور كاربردي واسط شخصي وُرد ميكروسافت را بهبود بخشيم. اين واسط جديد را واژه يار شخصي مي ناميم. گرچه وُرد ميكروسافت تكميل عبارت و خود كار سازي فرمت ساده را فراهم مي سازد اما قابليتهاي اين ويژگيها و تحقق آنها با آنچه كه در روش EIA بود فرق مي كنند.
EIA بيشتر بر اساس رويدادهاي متعدد قرار گرفته تا نمودارهاي بررسي شده. رويدادها، يعني رويدادهاي اساسي يا تركيبي، بايد يك آزمون آستانه بسامد و آزمون
علاوه برايجاد يك شرح وضعيت شخصي كاربرقبل از اينكه تعامل كاربر شروع شود، EIA مبتني بر EUI
مي تواند به تدريج رويدادهاي متعدد كار آمد را بطور خودكار فراگيرد.
واژه يار شخصي مي تواند دو سطح از همياري را تأمين نمايد. در سطح- كلمه، تداعي هاي عبارت را ايجاد
مي كند كه يك يا چند واژه وابسته را بعنوان يك رويداد تلقي مي كند و يك توالي واژه هاي غير وابسته را بعنوان يك توالي رويداد تلقي مي كند. با ارائه مجموعه اي از واژه هاي فايل متني(برداري از واژه ها و بسامد وقوع آنها)، PWA براحتي متوجه دلايل بسامد واژه(رويداد) مي شود. PWA تداعي ها را در بين واژه ها با استفاده از الگوريتمها ي EIA كه توصيف شد كشف مي كند.
مثال شكل 7 بيان كننده تداعي عبارت مي باشد. هر واژه بعنوان يك رويداد عمل مي كند. اگر يك رويداد شامل يك واژه (بعنوان مثال كامپيوتر) باشد ما آن را 1-گرم مي ناميم، اگر شامل 2 واژه باشد(مثل كامپيوتر و علم) ما آن را 2-گرم مي ناميم. ارائه گرم هاي زياد مي تواند 5 واژه را در يك رويداد مورد بررسي قرار دهد. PWA با تلاش براي واژه يا عبارت بعدي بر اساس آنچه كه كاربر ماشين نويسي كرده است به او كمك
مي كند. در سطح پاراگراف يار، PWA بر روي فرمت بندي خودكار متمركز مي شود و فرمتهاي سازگار را در پاراگرافها پيدا مي كند. اگر كاربر فرمت بندي پاراگرافي را تغيير دهد و سپس برخي از عملكردهاي ديگر را اجرا مي كند، PWA الگوي تغيير يافته فرمت را شناسايي و يك رويداد متعدد را كه بعنوان F1=>F2 نشان داده مي شود را كشف مي كند. بعنوان مثال، تغيير از فرمت F1 به فرمت F2 به 5 عملكرد نياز دارد(شكل 8 را مشاهده نمائيد).